Wat is blockchain precies?

Blockchain in een notendop

Blockchain is ontstaan in 2008 dankzij Satoshi Nakamoto. De cryptograaf stelde destijds een nieuw concept voor, de “Bitcoin, een peer-to-peer elektronisch betalingssysteem”. Een jaar later werd deze nieuwe valuta gelanceerd, gebaseerd op de door Nakamoto gecreëerde blockchaintechnologie. Hij wilde een betalingssysteem creëren op basis van een openbaar register, waarbij een miner (bekend als een node) in het netwerk eigenaar is van een kopie van de transacties.

Dit is een gedecentraliseerde technologie voor de opslag en overdracht van informatie. Simpeler gezegd is het een bepaalde database, gedeeld binnen een netwerk en beveiligd. Gedecentraliseerd, omdat blockchain een structuur is die zonder centrale server is opgebouwd. Er is dus een soort machtsverdeling tussen alle gebruikers van dezelfde blockchain. Het netwerk bestaat uit miners, computerachtige machines die als enige taak hebben om vergelijkingen op het netwerk op te lossen.

In “blockchain” zit “block” en “chain”. Transacties worden gegroepeerd in een opeenvolging van blokken. Een blok is de basiseenheid waaruit een blockchain bestaat. Het bevat alle transacties. Deze blokken worden met elkaar verbonden door een cryptografisch proces gebaseerd op de resolutie van een wiskundige functie. Dit staat bekend als het “hash”-proces, dat gegevens omzet in een unieke digitale identificatie, een soort digitale vingerafdruk om het eenvoudig te zeggen. Dit zorgt ervoor dat de gegevens veilig en privé zijn. Blockchain staat ook bekend als “keten”. De ketting is de verzameling blokken die aan elkaar zijn gekoppeld.

De blockchain heeft twee functies. De eerste is een notariële functie. Hiermee kunnen gegevens worden vastgelegd en opgeslagen. De blokken kunnen niet worden gewijzigd, dus de database is onveranderlijk. De tweede functie van de blockchain is het uitgeven en verzenden van bijvoorbeeld digitale activa. Zoals Bitcoin.

Het belangrijkste gebruik van blockchaintechnologie is om de betrouwbaarheid en veiligheid van een transactie te garanderen en tegelijkertijd tussenpersonen zoals banken uit te schakelen.

Hoe het werkt

Voor elke transactie heb je een koper en een verkoper nodig. In blockchaintechnologie wordt elke partij (koper en verkoper) geïdentificeerd met behulp van een cryptografisch proces. Elke gebruiker heeft twee sleutels. De ene is openbaar, zodat transacties kunnen worden ondertekend, en de andere is privé, zodat de authenticiteit van transacties kan worden geverifieerd. Tot slot heeft elke partij ook een adres in de vorm van een combinatie van cijfers en letters, zoals een bankidentificatiecode.

Een grote meerderheid van technologieën die gebruik maken van een blockchain werken volgens het principe van “proof of work”. Elke miner kan transacties verifiëren door een wiskundige vergelijking op te lossen. Deze miners sturen de oplossing naar het netwerk en het wordt gevalideerd als, en alleen als, de meerderheid van de gemeenschap de oplossing valideert. Elk nieuw gevalideerd blok wordt toegevoegd aan de blockchain en een kopie wordt naar alle miners op het netwerk gestuurd. Op deze manier host elke miner een kopie van de database. De integratie van blokken is dus chronologisch, onuitwisbaar en niet te vervalsen. Op openbare blockchains, zoals Bitcoin, wordt voor elke transactie betaald om de miners te belonen die hun rekenkracht inzetten.

De toepassingen van blockchain

Bekend van cryptocurrencies, wordt het gebruik van blockchaintechnologie steeds wijder verspreid. Als gevolg daarvan is het vooral te vinden bij “smart contracts”. Dit zijn computerprotocollen die de uitvoering van een contract automatiseren zonder dat er een betrouwbare derde partij nodig is. De blockchain heeft aanzienlijke veranderingen mogelijk gemaakt in de banksector, met “tokenisatie” (de waardering en materialisatie van echte activa in de digitale wereld). Of de verzekeringssector (door terugbetalingsprocedures te automatiseren), vastgoed (om transacties op lange termijn vast te leggen) en zelfs de kunstwereld, met NFT’s (niet-fungibele tokens, die worden gevolgd, opgeslagen en geverifieerd met behulp van een blockchainprotocol). Sommige supermarktketens gebruiken blockchain zelfs om de herkomst van voedsel te traceren. Uiteindelijk zou blockchaintechnologie zelfs gebruikt kunnen worden om online stemmen te beveiligen, of om certificaten en diploma’s uit te reiken.

Blockchaintechnologie heeft de creatie van de allereerste digitale valuta mogelijk gemaakt. Het systeem waarop Bitcoin is gebaseerd stelt gebruikers in staat om hun digitale bezittingen over te dragen in de vorm van digitale munten, zonder tussenpersoon. Het gedecentraliseerde karakter van blockchain betekent dat er rekening wordt gehouden met elke gebruiker in het netwerk. Op basis van verificatieprocessen is elke transactie gegarandeerd nauwkeurig en veilig. Op deze manier beschermt blockchaintechnologie de persoonlijke informatie en gegevensoverdracht van gebruikers. Deze technologie is vrijwel onmogelijk te hacken en maakt een aanzienlijke verandering mogelijk in het traditionele patroon van digitale transacties.