MikaDe wereld van crypto draait niet alleen om handel. Achter de volatiele curves en Japanse candlesticks gaan weinig bekende mogelijkheden schuil. Staking en restaking, nog te vaak voorbehouden aan technici, behoren daartoe. Deze twee mechanismen maken het mogelijk om passief inkomen te genereren met andere middelen dan kopen en verkopen. Maar wat betekenen ze? Waarom zijn ze zo aantrekkelijk voor cryptobeleggers? En nog belangrijker, hoe werken ze? Dit is wat je moet weten.
Staking: je crypto’s vergrendelen om een netwerk te beveiligen
Het woord “staking” komt van het Engelse “to stake”, wat “inzetten” of “in het spel brengen” betekent. In het dagelijks taalgebruik verwijst ‘stacker’ naar de actie van het stapelen. In crypto gaat het om het blokkeren van iemands tokens om deel te nemen aan de veiligheid en werking van een blockchain gebaseerd op Proof-of-Stake (PoS).
Stake vervangt het energie-intensieve delven van Bitcoin. Netwerken zoals Ethereum, Cardano, Solana of Polkadot gebruiken dit mechanisme. Gebruikers vertrouwen hun crypto’s toe aan validators die op hun beurt de transacties verifiëren. In ruil daarvoor ontvangen ze beloningen, vaak uitbetaald in de eigen valuta van het netwerk.
Returns verschillen per blockchain. Op Ethereum bijvoorbeeld schommelen de beloningen rond 3% tot 5% per jaar. Andere netwerken zoals Avalanche of Cosmos bieden tussen de 7 en 10%. Deze beloningen zijn aantrekkelijk, vooral in een omgeving met een lage rente.
Maar inzetten is niet zonder risico. Tokens worden vaak enkele dagen of weken geblokkeerd. In geval van wangedrag kunnen validators te maken krijgen met “slashing”: een boete die direct van hun geld wordt afgetrokken. Gebruikers die hen hun crypto’s hebben toevertrouwd, kunnen het slachtoffer worden.
Tankfully, alternatives exist. Liquid staking maakt het mogelijk om een bepaalde vorm van liquiditeit te behouden. Platforms zoals Lido of RocketPool bieden tokenderivaten (LST’s) aan die kunnen worden gebruikt in de DeFi. Dit betekent dat je rendement kunt krijgen terwijl je je tokens elders gebruikt.
Op de keper beschouwd is staking hetzelfde als je cryptomunten uitlenen aan een netwerk om het draaiende te houden, en er geld voor terugkrijgen.
Restaking: je crypto’s twee keer laten werken
Restaking is nieuw in de cryptowereld. Het gaat om het hergebruiken van tokens die al ingezet zijn om andere protocollen te beveiligen. Het is een manier om de kapitaalefficiëntie te maximaliseren door de rendementskansen te verdubbelen.
Eén van de pioniers op het gebied van restaking is het EigenLayer platform op Ethereum. Het principe: neem LST’s zoals stETH (van Lido) en gebruik ze om nieuwe diensten te valideren (orakels, bruggen, enz.). Hierdoor kunnen nieuwe protocollen profiteren van de beveiliging die is geërfd van Ethereum, zonder dat ze hun eigen basis van validators hoeven te maken.
Dit mechanisme is vooral nuttig voor het oplossen van het “koude start probleem”. Wanneer een nieuw project wordt geboren, is het kwetsbaar. Het heeft nog geen veilige activa, dus het is moeilijk om vertrouwen aan te trekken. Restaking biedt een elegante oplossing: het poolen van beveiliging.
Voor investeerders is het een manier om hun rendement te optimaliseren. Ze houden hun ingezette tokens, maar zetten ze ook elders aan het werk. Dit kan samengestelde rente opleveren, maar ook een verhoogd risico.
Omdat opnieuw inzetten een domino-effect teweegbrengt. Als een validator zich slecht gedraagt, kan hij op meerdere protocollen worden gestraft. Gebruikers die hun geld aan deze validator hebben toevertrouwd, riskeren grotere verliezen. De complexiteit van het systeem kan sommige mensen ook afschrikken. En de regelgeving moet zich nog uitspreken over deze innovaties.
Maar de trend is duidelijk. Projecten zoals Renzo, Jito (op Solana) of Babylon (op Bitcoin) onderzoeken het potentieel van restaking. Vitalik Buterin zelf heeft zijn bedenkingen geuit over de risico’s van dit model, terwijl hij de moed ervan toejuicht.
In eenvoudige bewoordingen: restoring betekent dat je crypto’s die je al hebt ingezet een tweede keer laten werken, voor meer rendement… maar ook voor meer risico.
Staking of restaking: welke verschillen, welk potentieel?
Staking is nu een klassieker in de gedecentraliseerde financiering. Het is gebaseerd op een bewezen mechanisme dat is overgenomen door de grootste blockchains. Het principe is eenvoudig: zekerheid in ruil voor rendement. De risico’s zijn bekend en goed gedocumenteerd. Het is zelfs toegankelijk voor beginners, dankzij interfaces zoals Coinbase of Kraken.
Herbeleggen is daarentegen een recente innovatie. Het is gericht op een meer ervaren publiek. Het is gebaseerd op derivaten, complexe smart contracts en een beter begrip van risico. Het trekt investeerders aan die op zoek zijn naar een hoger rendement en bereid zijn om een hoger risiconiveau te accepteren.
Welk model heeft het meeste potentieel? Staking blijft de ideale manier om cryptomechanica te begrijpen. Maar restaking zou uiteindelijk een pijler van gedecentraliseerde financiering kunnen worden. Het biedt ongekende flexibiliteit en beveiligingsnetwerken.
Deze twee modellen zijn geen concurrenten, maar complementair. Het ene biedt stabiliteit, het andere innovatie. Alles hangt af van het profiel, de risicotolerantie en de beleggingshorizon van de belegger.
Dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve en educatieve doeleinden. Het vormt op geen enkele wijze beleggingsadvies of advies over financiële strategieën.
_
Volg Be-Crypto op Facebook en X om geen enkel nieuws te missen.
